Gil Renard (Robert De Niro) jest zagorzałym fanem baseballa. Sam traktuje go bardzo poważnie (jego młodość jest poważnie związana z tym sportem) i oczekuje, że inni, a szczególnie gwiazda, Bobby Rayburn (Wesley Snipes), którego podziwia, traktują go równie poważnie. Kiedy dowiaduje się, że jest inaczej, cienka linia dzieląca zdrowy rozsądek i szaleństwo pęka. Gil postawia nauczyć Rayburna "przejmowania się". Wybiera drastyczne metody, ale początkowo szczęście mu sprzyja: ratuje syna Bobby'ego od utonięcia.... 

Film opowiada historię człowieka, którego uwielbienie dla sportowca doprowadziło do obłędu. Gil Renard jest przeciętnym facetem, zwykłym sprzedawcą noży. Jest samotny, bo porzuciła go żona. Cały swój wolny czas spędza na oglądaniu meczy baseballu. Jego ulubieńcem jest znany gracz Bobby Rayburn. Gil pasjonuje się nim już od dawna. Zna każdy szczegół z jego życia, każdy element kariery i życia osobistego. Jednak z czasem Bobby zaczyna grać słabiej. Gil nie może się pogodzić z utratą formy swojego ulubieńca. Postanawia mu pomóc za wszelką cenę. Początkowo jego działania są niegroźne, jednak z czasem okazuje się, że obsesja Gila może spowodować poważne komplikacje.

Gil Renard kocha baseball. Uważnie śledzi kolejne rozgrywki, nie opuszcza żadnego meczu ulubionej drużyny. Idolem Renarda jest nowy zawodnik, czarnoskóry Bobby Rayburn. Gwiazdor baseballu początkowo jest oczarowany wielbicielem, poniewczasie jednak odkrywa, że ma do czynienia z szaleńcem. Gil za wszelką cenę chce pomóc ulubieńcowi w osiągnięciu właściwej pozycji w drużynie - w tym celu morduje czołowego zawodnika zespołu. Ku wściekłości psychopaty, Bobby nie okazuje wdzięczności za taką przysługę. Miłość fana zmienia się wówczas w nienawiść.

Gil Renard (Robert De Niro) jest życiowym nieudacznikiem. Traci pracę, opuszcza go żona. Mężczyznę podtrzymuje na duchu baseball, którego jest wielkim fanem. Jego ulubionym zawodnikiem jest Bobby Rayburn (Wesley Snipes). Gdy kariera gracza jest zagrożona, Gil zabija jego rywala, Juana Primo (Benicio Del Toro). Bobby zamierza jednak zakończyć karierę. Wtedy Renard porywa syna sportowca, Seana (Brandon Hammond). Rayburn próbuje pertraktować z szaleńcem. W sprawę angażuje się Jewel Stern (Ellen Barkin), prezenterka audycji radiowej.

Podobnie jak większość Amerykanów, Gil kocha baseball. Bożyszczem Gila jest jeden z najsłynniejszych baseballowych zawodników, Bobby. Ślepe uwielbienie dla idola przeradza się w chorobliwą obsesję. Gdy nie wszystko idzie po jego myśli, niezrównoważony psychicznie fan zaczyna zagrażać życiu innych.
Żona po rozstaniu z nim ułożyła sobie życie na nowo. Prawo do widywania dziecka Gil egzekwuje bezwzględnie, nigdy nie kierując się dobrem chłopca, a jedynie własnymi ambicjami. Pewnego razu zabiera kilkuletniego syna na mecz baseballowy, a następnie zostawia malca samego w tłumie kibiców, bo musi załatwić pilną sprawę. Zbulwersowana jego zachowaniem Ellen postanawia sądownie wywalczyć ograniczenie praw ojca do dziecka, co doprowadza do kolejnej scysji między byłymi małżonkami. W dodatku Gil traci pracę akwizytora, co jeszcze bardziej pogrąża go w depresji. Gorycz w jego sercu przepełnia ostatecznie decyzja ulubionego zawodnika, który stawia dalszą karierę pod znakiem zapytania. Gil, podsłuchawszy w barze kłótnię dwóch zawodników drużyny, dochodzi do przekonania, że sprawcą niepowodzeń Bobby'ego jest jego rywal z boiska. Próbuje z nim dojść do porozumienia, a gdy mu się to nie udaje, morduje go.

Kiedy Giganci z San Francisco kupują za czterdzieści milionów dolarów pałkarza Bobby'ego Rayburna, by poprowadził ich drużynę ku mistrzostwu, nie ma szczęśliwszego fana niż najzagorzalszy miłośnik zespołu Gil Renard, bezrobotny sprzedawca noży i życiowy nieudacznik. Z czasem, gdy Bobby zaczyna grać słabiej i przeżywa załamanie swojej kariery, opętany obsesją Gil nie cofnie się przed niczym, by pomóc swojemu idolowi w odzyskaniu chwały... nawet przed morderstwem.